dla sędziów z KS ZZPN- bez cenzury, bez kasowania, bez ściemy.

[Kontrowersje]

1. art.XI
14/01/23 Man Utd - Man City, bramka na 1-1 w 78'. Czy waszym zdaniem była prawidłowa? Jakie były przesłanki za uznaniem gola.

[Gość]

Rafał Rostkowski (yły sędzia główny i sędzia asystent, sędziował m.in. w Ekstraklasie w latach 1991-2017, UEFA 1997-2017, FIFA 2001-2017. Obecnie przybliża w TVP niuanse przepisów gry i kulisy piłki nożnej. Prowadzi Pierwszy Kanał Sędziowski "OfSajDowo" na YouTube).

Wyraźnie ponad metr za linią spalonego był Marcus Rashford w momencie, gdy Casemiro podawał do niego piłkę w 78. minucie meczu Manchester United – Manchester City. Następnie Rashford przebiegł tuż przy piłce kilkanaście metrów i dopiero tuż przed linią pola karnego oddał ją Bruno Fernandesowi. W ten sposób padła bramka na 1:1 w meczu 20. kolejki Premier League.

"Oddał" ją jednak nie dotykając jej, lecz tylko odpuszczając zagranie i pozwalając koledze kopnąć piłkę. Mimo to w dosyć powszechnym odczuciu – zarówno piłkarzy, trenerów, jak i dziennikarzy oraz wielu sędziów – w tej akcji był spalony i bramka nie powinna zostać zaliczona. Rashford biegł tuż przy piłce i wykonywał ruchy nogami jakby ją prowadził.

Widzowie na stadionie i telewidzowie też zresztą mogli odnieść wrażenie, że Rashford zagrywał piłkę. Podobnie mogli myśleć obrońcy Manchesteru City, którzy biegli za graczem United… Najbliżej napastnika był Manuel Akanji, który jednak nie mógł zagrać piłki podanej przez Casemiro między innymi dlatego, że osłaniał ją właśnie Rashford.

A jednak sędziowie gola uznali i nie było w tym przypadku. Sędzią asystentem – który najpierw nie podniósł chorągiewki, potem uznał, że jednak był spalony, a ostatecznie zmienił sygnalizację pod wpływem sugestii sędziego głównego – był Darren Cann, czyli jeden z absolutnie najwybitniejszych specjalistów w tej dziedzinie w historii piłki nożnej. To on pomagał Howardowi Webbowi w finale Ligi Mistrzów i w finale mistrzostw świata w 2010 roku. 23 stycznia Cann skończy 54 lata, ale to nie ma tu większego znaczenia, ponieważ wielokrotnie nadal często udowadnia, że jest w znakomitej formie i ta sytuacja nie może podważać jego kompetencji w najmniejszym stopniu.

Sędzią główny derbów Manchesteru był z kolei Stuart Atwell, również bardzo doświadczony jako sędzia FIFA i sędzia VAR. Zresztą zespół VAR też nie interweniował. Nasuwa się zatem jedno podanie: dlaczego tak świetnie wyszkoleni sędziowie z tak ogromnym doświadczeniem uznali gola w takiej sytuacji?

Otóż winny jest nieprecyzyjny tekst artykułu 11 "Przepisów gry", który określa, kiedy jest spalony, a kiedy nie. Gdyby VAR stwierdził, że Rashford w czasie tej akcji po podaniu Casemiro dotknął piłkę, zasłonił bramkarzowi piłkę lub pole gry bądź utrudnił czy uniemożliwił przeciwnikowi zagranie piłki – gol zostałby anulowany.

Problem w tym, że sędziowie wideo najwyraźniej na żadnej z powtórek wideo nie stwierdzili dotknięcia piłki przez zawodnika, który w momencie podania był na pozycji spalonej. Nie stwierdzili też żadnego innego faktu, który przekonałby ich, że zawodnika należy uznać za spalonego.

Rashford rzeczywiście niczego nie utrudnił ani nie uniemożliwił bramkarzowi City, ale zupełnie inaczej sytuacja miała się z Akanjim. Choć znajdował się 2-3 metry za napastnikiem, to jednak był ewidentnie pod wpływem postępowania napastnika United. Gonił go – dla nikogo nie ulegało bowiem najmniejszej wątpliwości, że przez tych kilkanaście metrów piłkę prowadzi piłkarz, który przejął piłkę będąc na pozycji spalonej.

Tyle że Cann, Atwell i sędziowie wideo kierowali się tekstem artykułu 11, który brzmi: "Zawodnik, który przebywa na pozycji spalonej w momencie, gdy piłka zostaje zagrana lub dotknięta przez współpartnera, może być ukarany jedynie wtedy, gdy jest aktywny w grze poprzez:

branie udziału w grze poprzez zagranie lub dotknięcie piłki podanej lub dotkniętej przez współpartnera lub
– przeszkadzanie przeciwnikowi poprzez:

– utrudnianie przeciwnikowi zagrania lub możliwości zagrania piłki przez wyraźne zasłonięcie mu pola widzenia, lub
– atakowanie przeciwnika w walce o piłkę lub
– ewidentną próbę zagrania piłki, która znajduje się blisko, gdy próba ta ma wpływ na przeciwnika lub
– wykonywanie ewidentnych działań, które jednoznacznie wpływają na możliwość zagrania piłki przez przeciwnika (…)".

Jak widać, nie ma tutaj nic o "prowadzeniu piłki przez kilkanaście metrów". Jest jednak o "przeszkadzaniu" oraz o "utrudnianiu przeciwnikowi zagrania lub możliwości zagrania piłki przez wyraźne zasłonięcie mu pola widzenia". W praktyce te słowa zwykle odnoszone są do zasłaniania bramkarzowi, ale można je też odnosić do obrońców.

Również fragment o "próbie zagrania piłki, która znajduje się blisko, gdy próba ta ma wpływ na przeciwnika" oraz "wykonywanie ewidentnych działań, które jednoznacznie wpływają na możliwość zagrania piłki przez przeciwnika" wskazują na ewentualną możliwość interpretowania tej akcji jako spalonej. Ewidentne jest tylko to, że zapisy nie są wystarczająco precyzyjne i pozostawiają furtkę, z której skorzystali sędziowie. Podjęli decyzję uprawnioną, ale sprzeczną z powszechnymi odczuciami.